Survey of Art I

โดยส่วนตัวหลักการของผมนั้นชอบที่จะทดลองสิ่งใหม่ๆ
และแน่นอนบางทีถ้ามีเวลาว่างผมมักชอบออกนอกเส้นทาง

แบบถ้าคุณใช้เส้นทางเดิมๆในการ ไปเรียน ไปทำงาน
มันอาจจะจำเจไปหน่อย ผมเลยนั่งรถเมล์สายที่ไม่เคยขึ้น
จากอนุเสาวรีย์นั่งไปเรื่อยๆจนสถานที่แถวๆนั้นไม่คุ้นตา
แล้วจึงลงเดิน(เพราะถ้านั่งรถมันเร็วจะไม่ทันได้สังเกตุอะไร)

หลังจากพฤติกรรมที่ออกจะชิวไปหน่อยก็ได้ถ่ายรูปมาฝากกัน

















รูปอาจจะไม่ชัดนิดนึงเพราะถ่ายระยะไกล

มันเป็นโลโก้ของร้านนั่งกิน ชา กาแฟ นั่งฟังเพลงชิวๆ
ชื่อร้าน Take A Sit ซึ่งตัว A เค้าจะใช้ตัวเก้าอี้มาแทนตัว A
ซึ่งในร้านก็ตกแต่งได้อารมณ์ดี ไม่หรูมาก Look&Feel

โดยรวมแล้วเข้ากันได้ดีในระดับหนึ่งทีเดียว

ซึ่งผมก็หลวมตัวเข้าไปกินกาแฟแก้วนึง รสชาติใช้ได้แฮะ
คราวหน้าต้องมาอีก แต่มาถูกรึปล่าวนี่อีกเรื่องนึง
















อันนี้เรียกได้ว่าเป็นร้านในตำนานของเด็กจุฬาเลยก็ว่าได้
นั้นคือร้าน " จีฉ่อย " คอนเซปร้านนี้คือ "กุขายทุกอย่าง"

ถ้าเราดูจากหน้าร้านแล้วคิดว่าถ้าหลงเข้าไปนี่
คงใช้เวลาประมาน2วันกว่าจะออกมาได้

เพื่อนผมเคยเล่าเรื่องของจีฉ่อยให้ฟัง


"จีฉ่อย ขอข้าวขาหมูจาน "

"ล่ายๆ ลื้อรอ 10นาที "


10นาทีผ่านไป...


" เอานี่ข้าวขาหมู "

" เท่าไหร่อะ "

" 50 บาท "

ซึ่งจริงๆแล้วแกออกไปหลังร้านแล้วไปซื้อตรงตลาด3ย่าน
แล้วบวกราคาเพิ่ม20บาทเป็นกำไร ซึ่งเพื่อนผมก็ต้อง
ยอมซื้อแต่โดยดี เพราะไปกวนประสาทเค้า

ร้านจีฉ่อยให้ข้อคิดว่าบางครั้งการทำcorperate Identity
อาจจะไม่จำเป็นก็ได้ถ้าร้านเราเจ๋งจริงอย่างร้านจีฉ่อย

ซึ่งหลังจากพฤติกรรมการชิวครั้งนี้ทำให้ผม...
" หลงทาง " ก็จำใต้องเรียกแท็กซี่ไปส่งสถานีรถไฟฟ้าที่
ใกลที่สุด แต่มันก็เป็นประสบการณที่ดีนะได้เจออะไรใหม่ๆ

ว่างๆจะพาไปเที่ยวใหม่ (ถ้าว่างนะ)

ปล.เปลี่ยนให้สีแล้วนะครับ